8. dec, 2018

Altijd hetzelfde liedje met jou!

Hieronder lees je hoe vader en dochter uit een negatieve spiraal kwamen

door dat ze elkaar beter gingen begrijpen. 

Wil jij leren hoe je ouders en kinderen kunt stimuleren om oog en oor te houden

voor elkaar in goede en in slechte tijden?

Wil jij beter uitgerust zijn om ouders en kinderen te leren

hoe ze uit een negatief patroon kunnen stappen?

Bekijk dan het aanbod voor de trainingen Zachtjes Balen met Toontje schildpad. 

Altijd het zelfde liedje met jou!

Schildpad handpop Toontje verlangzaamt de interactie om elkaar te begrijpen

Waarom het erkennen van verlangens en gevoelens essentieel is

om verbinding met elkaar te houden als het lastig is.

Scene 1: Het zelfde liedje

Tijdens een spelobservatie ben ik getuige van een voorval tussen vader en dochter, die vader samenvat met: "altijd het zelfde liedje met jou".

Bo wil graag memory doen, maar dat kan niet meer, want het is tijd om te stoppen.

Bo baalt ervan. Ze zet een boos gezicht op en haalt ondertussen toch het memory-spel te voorschijn.

Papa Bert zegt geërgerd: “Je hebt heel goed gehoord dat het tijd is om te stoppen. Leg weg dat spel.” 

Bo baalt nog meer. “Maar ik wil nog even memory doen” zegt ze geëmotioneerd.

“Boooo….” zegt vader met een dreigende stem. Stampvoetend gooit Bo de memory doos weer in de kast. De doos valt en de plaatjes vallen eruit. 

Geërgerd zegt vader: “Bo, waarom doe je dit nou toch weer? Het was net zo gezellig en in een klap moet je het weer bederven.” Bo rent huilend weg.

“Altijd hetzelfde liedje met jou” zegt vader afkeurend terwijl hij met wilde bewegingen de memory plaatjes opruimt.

Scene 2: Een ander Toontje.

Wanneer vader en Bo met de sessies met Toontje schildpad beginnen, doet zich een vergelijkbare situatie voor. 

Bo wil graag nog een spelletje doen, maar dat kan niet meer, want het is tijd om te stoppen.

Bo baalt. Ze zet een boos gezicht op en loopt ondertussen vastbesloten naar de spelletjes kast. Vader kijkt met een geërgerde “daar gaan we weer” blik naar Toontje.

“Wat denkt u”, vraagt Toontje, “had u dochter graag nog een spelletje gedaan?”

“Ja” zegt vader, “maar ze weet heus wel dat dit niet kan”.

“Zou ze misschien hopen dat ze toch nog een spelletje zou mogen doen?” vraagt Toontje aan vader.

“Ja dat denk ik wel” zegt vader, “maar dat gaan we dus mooi niet doen”.

“Oh, u lijkt mijn vader wel” zucht Toontje. “Van hem moet ik ook altijd stoppen als het afgelopen is.” Vader moet lachen en ontspant een beetje. 

“Pffff” zucht Toontje. “Ik hou niet van stoppen. Dan is het net zo leuk en dan is het al weer afgelopen.” Bo staat met een boos gezicht met een spelletje in haar hand bij de kast..

"Zou jij nog graag door willen gaan Bo?" vraagt Toontje. Bo knikt.

“Ik wil het liefst altijd maar door gaan, net zolang als ik wil” zegt Toontje. Bo's blik verzacht.

“Ja” zegt vader op vriendelijke toon, “dat snap ik, maar dat kan niet.”

“Houdt uw dochter van stoppen?” vraagt Toontje.

“Nee dat vind Bo niet zo leuk” vertelt vader.

“Ik ook niet. Bleahh” zegt Toontje.

Bo kijkt en luistert nu heel aandachtig.

“Houdt u van stoppen?” vraagt Toontje

“Nee” zegt vader, “ik vind dat ook niet altijd leuk, maar het moet soms.”

“O, u klinkt weer net als mijn vader” roept Toontje op quasi geërgerde toon.

“Waarom moeten dingen toch altijd van grote mensen?” verzucht Toontje. “Waarom kunnen we niet precies altijd doen wat we willen en lekker nog even 1000 uur doorgaan?”

Dan schiet Bo haar vader te hulp: “Dat kan niet Toontje, je kan niet altijd je zin hebben, je moet ook eten en slapen en naar school hoor.” 

“Maar ik vind het zo jammer om te stoppen. Ik vind het net zo leuk met jou” zegt Toontje verdrietig.

Bo zet het spel weg en komt naar Toontje toe. Ze aait hem over zijn schildje en zegt: “maar ik kom terug hoor Toontje.”

“Maar dan moet ik wachten en daar heb ik een hekel aan” jammert Toontje.

“Ik ook” zegt Bo, “maar ik kom weer terug.”

“Echt?” vraagt Toontje

“Ja, toch pap?” zegt Bo.

Vader knikt.

Toontje zucht:“Wel jammer dat het nu voorbij is”

“Ja” zucht Bo. 

Vader kijkt liefdevol aandachtig toe hoe zijn dochter Toontje streelt.

Samen met papa en Toontje zingt Bo het afscheidslied van en stopt ze Toontje in zijn mand. Papa streelt de rug van zijn dochter.

Tot de volgende keer!

Bo zwaait en loopt hand in hand met papa de deur uit.

www.zachtjesbalen.nl